Edward van de Vendel

Leestips • Kinder en jeugd

Morris, de jongen die de hond vond

Morris, de jongen die de hond vond is het eerste kinderboek dat Bart Moeyaert publiceerde sinds hij in 2019 de Astrid Lindgren Memorial Award won. En na al die prachtige internationale roem zorgt Morris ervoor dat we weer even mogen voelen dat Bart Moeyaert bij ons thuisgekomen is, dichtbij, met een verhaal.

Morris is een jongen aan de voet van een berg. Hij woont daar met zijn oma en met een voortdurend ontsnappende hond, Houdini. Morris, die om droeve (niet nader genoemde, maar wel gesuggereerde) redenen bij zijn oma woont, gaat elke dag wel de berg op, op zoek naar de weggelopen hond. Maar op een sneeuwdag vindt Morris daar iets heel anders: een dier en een mens. Wie dat zijn moet hier niet vermeld worden, maar wat ik wel kan zeggen: Morris, de jongen die de hond vond behoort voor mij bij het allerbeste werk van Bart Moeyaert. De zinnen smaken bladzijde na bladzijde fijn, en het verhaal verwarmt als de dikke jas uit Moeyarts bekende gedicht Siberië.

De tekeningen in kleur van Sebastiaan Van Doninck laten het wit van de sneeuw op de warmte van het verhaal rijmen. We zien er een gedeeltelijk nieuwe Van Doninck in, met nog meer vertelkracht, en naast de glans die toch al afstraalt van dit verhaal zorgt zijn beeldwerk voor nog een extra gloed. Kortom: laat Morris dit najaar, en vele seizoenen nadien, je fort van dons maar zijn.