Edward van de Vendel

Milo zit in de metro - naast zijn grote zus. Hij houdt een schetsblok in zijn hand en denkt na over allerlei mensen die hij om zich heen ziet. Waar zal de mevrouw in de trouwjurk naartoe gaan? En het jongetje in hele nette kleren? Hij tekent wat hij bedenkt en dit prentenboek levert zowel (in mooie, originele taal) het verhaal van de personages waar Milo over tekent, maar vertelt ook, tussen de regels door, maar o zo stuwend, het verhaal van Milo zélf. Dat is ontroerend gedaan, en ik las niet eerder een prentenboek over dit onderwerp (vanwege plotspoilers vertel ik niet welk onderwerp). En aan het eind blijkt Milo tekent de wereld ook nog eens een stevig pleidooi voor het niet te snel doen van aannames over andere mensen.

Ik ben een steeds groter fan van de beelden van Christian Robinson aan het worden. Eerder zagen we al vertalingen van zijn Gaston en Nina, het verhaal van Nina Simone, maar in dit boek toont hij niet alleen zijn evenwichtige bladzijde-opbouw, maar er zijn ook heel veel kleurrijke drukke pagina's, met fijne wervelingen waarin steeds nieuwe dingen te zien zijn.

De keuze voor zanger en liedschrijver Jeangu Macrooy als vertaler is heel geslaagd. Niet alleen heeft hij de niet simpele tekst prachtig omgezet in fluwelen Nederlands, maar hij wéét ook waar hij het over heeft: hij tekende als kind al net zoveel als hij zong.