Kind van de rivier
Soms is het fijn als een verhaal net een beetje ongrijpbaar is. Dat gevoel kreeg ik bij het prentenboek Kind van de rivier van Tiny Fisscher en Pyhai. Het ziet er erg aantrekkelijk uit, met het toegankelijke meisjesfiguurtje dat, vervuld van tevredenheid, midden in een rivier staat. Pyhai brengt ons een groen, warm, bloeiend landschap waardoorheen steeds een rivier de hoofdrol speelt, en het bijzondere meisje dat er thuishoort. Zij en de rivier zijn vrienden en zowel in beeld als tekst laten Fisscher en Pyhai sensitief zien hoe een kind - in tegenstelling tot vrijwel al ónze kinderen - één kan zijn met de natuur om haar heen. Kind van de rivier werd daardoor een boek om mee, in en van te dromen. Maar het laat ook zien dat de veelzijdige natuur genoeg kan zijn voor een mensenleven. Volwassenen kunnen Kind van de rivier ook metaforisch opvatten (dan zou je kunnen denken dat het verhaal een volledig sterk vrouwenleven beschrijft, met alle schommelingen daarin), maar dat hoeft niet: als beleef- en kijkspel is het al mooi genoeg.