Edward van de Vendel

‘There isn’t anything embarrassing about love’- het is een van de conclusies die hoofdpersoon Felix (17) verwoordt aan het eind van dit boek. Tegen die tijd kun je hem alleen maar toejuichen en omarmen, want ja, dit is zo’n young adultboek waarin je bent gaan leven. Dat je liggend op de bank maar door en door wilde lezen, omdat – ja, waarom eigenlijk? Misschien omdat je zoveel herkende? Of omdat schrijver Kacen Callender ons zo dichtbij laat komen (niet voor niets schrijft hen in het nawoord: ‘This is a deeply personal story’)? Felix ever after is in elk geval weer zo’n boek dat geboren werd in de holte van een hartenklop en dat voor jongeren, en niet alleen voor hen, een bepalend boek zou kunnen zijn.   

Waar het over gaat? Felix is een trans jongen die samen met zijn allerbeste vriend Ezra een kunstopleiding bezoekt. Zijn moeder is spoorloos uit zijn leven verdwenen en zijn vader is liefhebbend, maar van tijd tot tijd noemt hij Felix weer bij zijn dode naam. Daarnaast vraagt Felix zich steeds vaker af of deze identiteit (man, of trans man) wel volledig bij hem past. En dan zijn er ook nog opeens die hatelijke anonieme Instagramberichtjes. Van wie komen die? Die laatste zoektocht (who did this?) is gedeeltelijk de plotvraag die het boek voortstuwt, maar Felix ever after is zoveel meer. Het is óók het portret van een groep queer jongeren, want het gaat evenzeer over Ezra, over diens ex Declan, over Marisol, een ex-vriendin van Felix, en over nog anderen. Maar uiteindelijk gaat het vooral over het stomme gegoochel in je hoofd dat ervoor zorgt dat je aan jezelf de liefde ontzegt. In Felix’ geval: de eerste liefde. Waar dus niks embarrassing aan is, maar dat moet Felix wel eerst ontdekken. En dat doet hij door Callenders fantastische, stormachtig meeslepende schrijven.