Edward van de Vendel

Muis moet zijn 'eerste gezin' verlaten (in de tekst wordt niet geëxpliciteerd om welke reden dat is, maar het lijkt om een uit-huis-plaatsing te gaan) en nu zoekt de jeugdbescherming een nieuwe plek voor hem. Dat zijn de uitgangspunten voor dit Een thuis voor Muis, maar het boek is een vertelling voor kleine kinderen, met makkelijke zinnen. Je hoeft deze achtergrond er dus niet in te lezen. Kolet Janssen vertelt over de zoektocht van Muis naar een betere woonplek. Muis gaat diverse dieren af, tot hij op een plek komt waar hij warmte terugvindt, en herkenning, maar waar hij ook vrij wordt gelaten om te zijn wie hij is.

Heeft de tekst een lieve, belangrijke boodschap, de tekeningen máken dit boek. Debutante Stien Van Kerckhoven valt op met heerlijke geschilderde platen. Die bieden de lezer iets sprookjesachtigs aan, maar toch ook iets realistisch - hoewel de hoofdpersonages dieren zijn zal elk kind zich zowel herkend als vervoerd weten. Je ziet de textuur van de oorspronkelijke platen op elke pagina terug, waardoor je het gevoel hebt naar de diepte van een bestaande wereld te vertrekken als je deze platen bekijkt. Het knapst is misschien nog wel de grote emotionele expressie die Van Kerckohoven weet weer te geven. Soms zit hem dat in gezichtsuitdrukkingen, maar even zo vaak in compositie of mise-en-scène. De prachtige dubbele pagina waarin de kleine Muis met zijn groene jakje en rode rugzakje tegenover een deemoedig kijkende grote hond staat, met diepe schaduwen en rood-gloeiende tegels eronder, is daar een goed voorbeeld in. Met deze tekenaar hebben we er een heel bijzondere nieuwe kinderboekkunstenaar bij.