De terugstromende rivier - Het verhaal van Tomek
Er waren twee redenen waarom ik dit boek heel graag wilde lezen. Allereerst vanwege de schrijver, Jean-Claude Mourlevat, die in 2021 de Astrid Lindgren Memorial Award kreeg en van wie ik eerder al het fijne Jefferson las. De tweede reden was het prachtige omslag, met de zalige tekening van Annette Fienieg. En al beloofden die naam en die illustratie veel, ik werd niet teleurgesteld.
De terugstromende rivier (intrigerende titel, dat was eigenlijk de derde reden dat ik het boek wilde lezen) is een sprookje over geluk. Tomek, een jongen van dertien, hoort van een rivier die Qjar heet en waarvan het water terugstroomt naar de bergen. Als je de bron ontdekt kun je het water vinden dat het eeuwige leven geeft. Maar uiteraard is dat een onmogelijke taak, en uiteraard gaat Tomek die uitdaging gewoon aan.
Wat volgt is een reisverhaal dat je niet anders dan fijn kunt noemen. Fijn, om Mourlevats stralende fantasie én zijn vertelkunst, die ervoor zorgt dat die fantasie niet verandert in een het-zal-wel-wat-heeft-de-schrijver-nu-weer-verzonnen-gedoe. De ondertitel doet vermoeden dat er nog een tweede deel komt en inderdaad, in het Frans is ook 'Het verhaal van Hannah' verschenen. Daar verheug ik me alvast op. En op Annette Fieniegs tweede omslagtekening.